Laat iedereen in zijn waarde...

 

Het aandeel werkende 55-plussers ligt nog steeds beduidend onder het EU-gemiddelde, lees ik in een recente publicatie van Steunpunt Werk.  Maar de demografische druk wordt hoger en sociale zekerheidsuitgaven gaan binnenkort pieken, zoals we met zijn allen wel weten. De aanwerving van 50/55+’ers moet verder gestimuleerd worden…*

 

Ik heb Els een paar weken niet gezien of gehoord. Dat voelde wat vreemd aan, want Els en ik, dat vlamt! Sinds de opstart van Plus Is More babbelen en whatsappen we geregeld. Els en ik zijn two of a kind...

Els heeft het laatste jaar keihard gewerkt aan haar toch al uitgebreide kring van ondernemers. Ze hielp hen herfocussen: de arbeidsmarkt biedt veel meer dan alleen waardevolle 30’ers op de arbeidsmarkt! Ondertussen sprak ze onvermoeibaar met knappekoppen-50+’ers met werkgoesting. Maar nu was het tijd voor breinrust. En voor familiedingen en zo.

 

Ze belde me op, een paar dagen geleden. Ik moést L. leren kennen. Een frisse 50’er die, ondanks de boodschap van een arbeidsmarktspeler - Ge hebt een sterk cv. Ge gaat rap weer aan het werk zijn -  in een hopeloze zoektocht terechtkwam. Dat sterk cv met expertise en ervaring zag L. onverbiddelijk opgeslokt door de kansenkloof met andere leeftijdsgroepen.

Toen de man in juni Plus Is More contacteerde was hij zowel zelfbeeld als -vertrouwen kwijt. Maar Els luisterde, gaf hem ruimte en oordeelde niet. ‘Het deed zo’n deugd dat ik iemand van mijn leeftijd voor me had’, vertelde L. ‘De laatste 2 jaar hadden serieus op mijn ego ingehakt. Ik ben ontslagen in de onderneming waar ik in 28 jaar een expertise opbouwde waarop ik fier terugkeek. Niets was me te veel, de halve wereld heb ik afgereisd. Ik leefde voor mijn job, voor een gezinsleven had ik in feite geen tijd. Gouden momenten heb ik daar beleefd, vooral in de beginjaren. Ik denk nog met plezier terug aan het wekelijks friet-uurtje. De friet was vaak al koud voor we eraan konden beginnen, maar hoe lékker smaakte dat. De sfeer, daar ging het om. Keihard hebben we gewerkt.’

 

De laatste jaren was er geen tijd meer voor een frietje. Stilaan zag L. de bui hangen. En een paar collega’s-leeftijdgenoten ook. Toch kwam het ontslag hard aan. L. gunde zichzelf 2 weken vakantie, begaf zich daarna met volle moed op de arbeidsmarkt en belandde vervolgens in een vruchteloze, deprimerende zoektocht naar een nieuwe job, met  inclusief een dooie-letter outplacementparcours én een klasseur vol sollicitatiebrieven, de helft zonder enig en de rest zonder deftig, doordacht of respectvol antwoord.

 

Afgelopen week kon je ons terugvinden op een zalig zomerterras in C-Mine Genk, achter een glas rosé en een ijskoude Westmalle. Els en ik luisteren naar het verhaal van deze intelligente, bruisende, blije man. ’Niet te geloven hoe jij veranderd bent in die 3 maanden,’ lacht Els. ‘Eigenlijk ben ik content met het proces dat ik heb meegemaakt,’ antwoordt hij.
We toasten op zijn nieuwe - vaste! - job als relatiebeheerder bij  een onderneming in Beringen. L. werd er genereus verwelkomd, met open vizier,onbevooroordeeld en vooral, met gepaste ratio. ‘Niet één keer kwam mijn leeftijd aan de orde. Mijn gesprekspartners begrepen dat ik zoveel meer ben dan mijn leeftijd.’ Zijn CV en twee gesprekken bleken voldoende voor een bevrijdend ja.

 

 L., we wensen je veel succes toe in je nieuwe job. En een wekelijks friet-uurtje met collega’s. Met warme frietjes!  Er liggen een paar snackbars in de buurt van je nieuwe werkplek. Ik heb het al voor je gecheckt…

 

Golden Grtz

Annemie

Wil je na het lezen van deze blog meer weten over Plus is More, klik eenvoudig op www.plusismore.be

Wil je de hele publicatie van Steunpunt Werk lezen? Klik dan op deze link.